به گزارش «چشم شهر»، دو سال از آن شبی که فرزندان شهدا مجددا طعم تلخ و گس یتیمی را چشیدند می‌گذرد، داغی که هنوز بر دل خانواده شهید، هم‌رزمان، خانواده شهدای مدافع حرم و ملت شهید پرور ایران تازگی‌‌ می‌کند.

گزافه گویی است اگر بگوییم “شهید سپهبد قاسم سلیمانی” متعلق به ایرانیان بود، چرا که عشق و علاقه سربازان لشکر فاطمیون، حسینیون، حیدریون و زینبیون به این سردار گواه بر این مسئله می‌داد که اگر هر ملت آزادی‌خواهی در راه ایثار، مقاومت و مبارزه با ایادی استکبار قدم نهد، “شهید سلیمانی” نیز یکی از آن‌ها در خط مقدم مبارزه می‌شود.

جنگ‌ تحمیلی ۸ ساله با حضور فرماندهانی چون حاج قاسم سلیمانی به پیروزی رسید و به واسطه این روحیه سلحشوری و جنگندگی، در مقاطعی راهبری صحنه‌های مقاومت را نیز به عهده داشت.

بر هر عقل سلیمی مستدل است که رمز آرامش و امنیت در منطقه تنها با ید و اندیشه “سرباز پاسدار وطن” میسر بود و لشگر کشی آمریکا به منطقه نتوانست ماحصلی جز دست درازی و سلطه‌گری به ارمغان آورد.

“مرد میدان” عاری از هرگونه واهمه‌ای در مواجهه با دشمن در معرکه‌ ها و میادین نبرد بود و این جملات امیرمؤمنان حضرت علی(ع) را با همه وجود دنبال می‌ نمود که: “اگر کوه‌ها متزلزل شود تو تکان مخور، دندان‌هایت را به هم بفشار و جمجمه خویش را به خدا عاریت ده، قدم‌هایت را بر زمین میخکوب کن، و نگاهت به آخر لشگر دشمن باشد، چشمت را فرو گیر، مرعوب نفرات و تجهیزات دشمن مشو و بدان که نصرت و پیروزی از سوی خداوند سبحان است”؛ به حق که سردار سلیمانی در میدان نبرد و مقاومت اینگونه می‌اندیشید و عمل می‌کرد.

شخصیت حاج قاسم به گونه‌ای بود که دشمنان از شنیدن نامش به لرزه می‌افتادند، ولی ایشان در شجاعت و بی‌‌باکی در خطوط مقدم حضور می ‌یافت.

“سپهبد سلیمانی” را نباید تنها یک فرمانده نظامی بدانیم چرا که در هر زمان لباس خدمت را با توجه به شرایط تغییر داده و وارد میدان می‌شد؛ گاه در نقش شمع گردان شام غریبان حضرت رضا(ع)، گاه نقش پدری برای فرزندان شهدای مدافع حرم، گاه نقش یاری رسان مردم سیل زده، گاه نقش رایزن فرهنگی و گاه نقش یک دیپلمات برجسته را به عهده می‌گرفت.

تسلط ایشان به آداب و فنون مذاکره در عرصه دیپلماسی و قدرت تأثیرگذاری در میدان موجب شده بود که دستاوردهای بسیاری نصیب ایران و کشورهای منطقه شود.

«سردار بزرگ و پرافتخار اسلام آسمانی شد و خون پاک او به دست شقی‌ترین آحاد بشر بر زمین ریخت»، ‌این بخشی از پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب بعد از شهادت “فرمانده جبهه مقاومت” است؛ شهادتی که هنوز برای هیچ یک از مردم ایران باور پذیر نیست.

بزرگترین و باشکوه‌ترین تشییع پس از رحلت امام خمینی(ره) به شهید مقاومت، “سپهبد قاسم سلیمانی” اختصاص یافت،‌ روزی که همه با چشمانی اشکبار فارغ از هر نگرش سیاسی و دینی به میدان آمدند تا با فرمانده خود وداع کنند؛ اگرچه پیکر مطهر ایشان به خاک پناه برده ولی جهانیان بایستی بدانند که “شهید سلیمانی”، واقعیتی زنده و تا ابد ماندنی است و قاتلان او در گورستان و زباله‌دان تاریخ جای می‌گیرند.

امروز اسناد و اطلاعات مربوط به نقش و مداخله متهمان آمریکایی نسبت به شهادت “سردار فاتح” از طرف هیات ایرانی به هیات عراقی ارائه شده و بناست از تمامی ظرفیت‌های حقوقی و قضایی ملی و بین‌المللی برای اجرای عدالت نسبت به این اقدامات جنایتکارانه استفاده کنند.

جاری شدن خون مطهر سیدالشهداء حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، هنگام‌ه ای شگرفی پدید آورد که نقطه عزیمتی برای شکل‌گیری نهضت‌‌های حق‌ طلبانه و عدالت ‌جویانه بود، نهضت و راه “حاج قاسم سلیمانی” نیز همین هدف را پیروی می‌کند.